jestem każdym ze swoich 100%

Czasami jestem zła na siebie. Na to wszystko w czym dobrowolnie żyje. Dookoła tylko powierzchnia, która się liczy. Bo tylko ona się błyszczy. To takie płytkie ale jak mi jest źle to dowartościowuje się tymi, którzy mają gorzej. Patrzę na kogoś i po prostu cieszę się, że jestem sobą. Że wyglądam jak wyglądam i mam to co mam. Nie czuję się lepsza. To nie to. Po prostu czuję, że mogę żyć lepiej bo mam więcej. To cholernie obłudne, ale takie właśnie moje. Brzydzę się tych myśli ale w niektórych chwilach tylko one trzymają mnie przy życiu. Czasami nie mogę się znaleźć i teraz też. Ale mój styl życia jest właśnie dla mnie. Śmieszy mnie człowiek, który mnie za to krytykuje. Nie siedzę w domu i nie użalam się nad sobą. Bo przecież dookoła jest tyle radości. Nie wiem co to rozsądek, chcę tylko adrenaliny. Chcę czuć ten pieprzony smak życia. Jestem SOBĄ, a nie tym kogo ze mnie robią.